Ludzie rozważają rozpoczęcie psychoterapii z różnych powodów. Niektórzy zaczynają ponieważ dotyka ich kryzys życiowy taki jak np. rozwód, śmierć bliskiej osoby, choroba, zmiana pracy czy rozpad związku romantycznego i poszukują wsparcia w przejściu przez niego. Inni przeżywają powtarzające się trudności relacyjne, zawodowe, rodzinne i zauważają, że w pewnym momencie jest im zbyt trudno by radzić sobie z nimi bez wsparcia specjalisty. Część klientów boryka się z depresją, lękami, zaburzeniami odżywiania, trudnościami w relacjach, przewlekle odczuwanym stresem. Jest też grupa osób, która w pewnym momencie życia pragnie zagłębić się w swoją psychikę, szuka odpowiedzi na egzystencjalne pytania oraz pragnie rozwoju osobistego i w związku z tym zgłasza się do terapeuty(ki). 

Psychoterapia wymaga otwartości na zmiany i chęci pracy nad sobą, opiera się na otwartej komunikacji z terapeutą. To, co wydaje się ważne przy rozpoczynaniu procesu terapeutycznego to pragnienie poszerzenia świadomości na własny temat oraz wiara, że psychoterapia może być w tym pomocna. Niezbędny więc będzie pewien poziom gotowości na podjęcie wysiłku i poruszanie często trudnych tematów w celu poprawy swojego stanu psychicznego i emocjonalnego. Wzmacniająca się z czasem więź z psychoterapeut(k)ą oraz rosnący poziom zaufania sprzyjają otwieraniu się oraz odczuwaniu satysfakcji z pracy podczas sesji.

Jeśli masz wątpliwości, warto skonsultować się z profesjonalistą, który może pomóc ocenić Twoją sytuację, wspólnie zastanowić, czy psychoterapia jest dla Ciebie odpowiednią drogą.

Dobry moment na rozpoczęcie psychoterapii może być różny dla każdej osoby, ale istnieje kilka sytuacji, które mogą wskazywać, że jest to dobry czas:

•  gdy odczuwasz trudności emocjonalne lub psychiczne - jeśli odczuwasz silne emocje nad którymi trudno zapanować, masz lęki utrudniające funkcjonowanie, depresję, czy dotyka Cię przewlekły stres, a także jeśli masz problemy z funkcjonowaniem w codziennym życiu z innego powodu;
• po doświadczeniu traumy lub kryzysu -  traumatyczne wydarzenia, duże zmiany życiowe, czy przytłaczające problemy osobiste mogą być momentem, w którym wsparcie psychoterapeutyczne będzie niezbędne;
• kiedy masz trudności w relacjach - jeśli masz problemy w relacjach z innymi ludźmi, czy to w rodzinie, przyjaciółmi, czy w pracy, psychoterapia może pomóc Ci zrozumieć ich specyfikę i w efekcie poprawić ich jakość;
• czujesz, że nie wiesz bądź nie masz pewności kim jesteś, gdy trudno Ci zrozumieć swoje zachowania, nie możesz osiągnąć celów czy spełnić marzeń i w związku z tym odczuwasz narastającą frustrację, złość, smutek czy bezsilność;
• gdy w sposób autentyczny i zdecydowany po prostu wiesz, że chcesz, że tego potrzebujesz, że praca z terapeut(k)ą z jakiekolwiek powodu wydaje się dla Ciebie korzystna.

Warto podkreślić, że nie ma złego momentu na rozpoczęcie psychoterapii, jeśli czujesz, że możesz z niej skorzystać. Ważne jest, aby być otwartym i gotowym na proces terapeutyczny oraz szukać wsparcia, gdy tylko tego potrzebujesz.

Czas trwania psychoterapii może być bardzo zróżnicowany i zależy od wielu czynników, w tym od rodzaju problemu, celów terapeutycznych, indywidualnych potrzeb i cech klienta oraz stosowanej metody terapeutycznej. Oto kilka czynników, które mogą wpłynąć na czas trwania psychoterapii:

• rodzaj problemu - osoby z różnymi problemami mogą potrzebować różnej ilości czasu na osiągnięcie swoich celów terapeutycznych. Na przykład krótkoterminowa terapia może być skuteczna w łagodzeniu objawów lękowych czy pomagać rozwiązać bardzo konkretne problemy, podczas gdy terapia długoterminowa będzie potrzebna aby przepracować tematy bardziej złożone, traumy, trudności zakorzenione jeszcze w czasach dzieciństwa bądź ukryte głęboko w podświadomości.
• cel terapeutyczny - czas trwania psychoterapii będzie także zależał od celu, jaki został ustalony podczas pierwszych spotkań. Niektóre cele mogą być osiągane w ciągu kilku sesji, podczas gdy inne mogą wymagać długoletniej pracy.
• długość i częstotliwość sesji - z inną intensywnością terapeuci pracują z parami, inaczej to wygląda z rodzinami i również terapeuci różnych nurtów mają swoje systemy pracy z klientami indywidualnymi. To jak często i ile trwają sesje terapeutyczne ma wpływ na czas trwania całego procesu.
• współpraca - istotne znaczenie ma zaangażowanie oraz zaufanie we współpracy z terapeut(k)ą. Osoby aktywnie uczestniczące w terapii, zdeterminowane oraz otwarte na zmiany mogą osiągać swoje cele terapeutyczne szybciej.

Ogólnie rzecz biorąc, terapia może trwać od kilku tygodni do kilku lat, w zależności od powyższych czynników. Ważne jest, aby terapia była prowadzona w tempie odpowiednim dla potrzeb i możliwości klienta oraz żeby cele terapeutyczne były jasne i osiągalne. Psychoterapeuci Gestalt zazwyczaj pracują podczas sesji odbywających się raz w tygodniu po 50 minut, a procesy średnio trwają od roku do kilku lat.

Ocena czy wybrany terapeuta jest “dobry” czyli w jakimś sensie odpowiedni, pasujący danej osobie jest kwestią całkowicie indywidualną. Poza kwestiami obiektywnymi, które często można zweryfikować jeszcze przed pierwszym spotkaniem, takimi jak wykształcenie czy nurt w jakim pracuje jest jeszcze coś co można by określić dopasowaniem. Początkowo trudno jest to ocenić, wiele osób rozpoczynających psychoterapię czuje pewnego rodzaju zagubienie czy skrępowanie nie wiedząc czego dokładnie i jakiego typu osoby może spodziewać się w gabinecie. 

W pierwszej fazie procesu to, co można i warto ocenić to, czy są jakieś ewidentne przeciwwskazania - aspekty, które mogą ograniczać nawiązywanie relacji opartej na zaufaniu i otwartości. Dla niektórych praca z terapeutą przeciwnej płci może okazać się niekomfortowa, ktoś inny może potrzebować żeby terapeut(k)a był(a) starszy(a) albo odwrotnie - był(a) w podobnym wieku. Jeśli z jakiś bazowych powodów klient czuje, że praca z danym terapeutą będzie dodatkowo trudna lub wręcz niemożliwa to niezwykle ważne jest podzielenie się tym spostrzeżeniem podczas sesji. Omówienie takich odczuć może być bardzo korzystne i uwalniające napięcie. Zmiana terapeuty czasem bywa po prostu konieczna i korzystna dla procesu rozwojowego klienta. 

Pewnym nieuchwytnym aspektem, któremu warto się przyjrzeć jest coś, co często nazywane jest “chemią” - pewnego rodzaju nienamacalne porozumienie, spokój czy swoboda jaką przy niektórych osobach czujemy. To bardzo cenne dla całego procesu, gdy tego rodzaju przymierze pojawia się w kontakcie z terapeut(k)ą. Czasem pojawia się od pierwszych chwil, gdy klient czuje, wie, jest przekonany, że poznał właściwą osobę. Czasem potrzeba na to więcej czasu, a progres relacji odbywa się małymi krokami. Na pewno warto się temu aspektowi przyglądać oraz dzielić refleksjami podczas rozmów w gabinecie.